سلام بر بروبچ خنگولستان امیدوارم که حالتون خوب باشع

راستش یه انتقادی داشتم درباره ی اون پستی که با عنوان یک دقیقه مطالعه و توسط دوست
عزیزمون زینب جان (ملقب به زینب خله) نوشته شده بود

شخصی که این متن ها رو انتشار کرده
(دکتر هلاکویی)

تا حدودی حرف های صحیح و زیبایی زده اما اگه برخی از جملات رو با دقت بخونیم میشه معنی دیگه ای هم برداشت کرد

مثلا اون جایی که میگه
(روزی که به دخترت یاد دادی تا ازدواج نکرده اون لباسی که دوست داره نپوشه)

این جمله نیازمند حروف دیگری هم هست تا تکمیل بشه چون هر لباسی جایی داره و این درست نیست که برای مثال یک دختر خانوم ۱۸ ساله در کشور ایران چون علاقه شدیدی به شلوارک و نیم تنه دارع با اون وضع لباس بیاد توی خیابون

این یه مثال کوچیک بود جدا از اون در مورد دکتر هلاکویی این شخص دین ندارن و بی دین هستن خدا رو هم قبول ندارن دوباره ازدواج کردن و هر دوبارهم نتیجه ازدواجشون طلاق بوده
متولد شیراز هستن و در حال حاضر در لس آنجلس آمریکا سکونت دارند و مخالف ایران هستن

پیروی از حرفای ایشون و پخشش قبل از ویراش اشتباهه اونم به دو دلیل

اولی به خاطره مخالفت با ایران و نظامش

دومی هم به خاطره این که این شخص حتی نتونسته زندگی شخصی خودش رو اداره کنه پس به کسی که فقط شعار میدع و هیچ کاری نمیکنه نباید خیلی اعتماد کرد

ببخشید اگه حرفام طولانی شد من فقط نگران اون نوجوون هایی هستم که اطلاعات کافی ندارن و با اومدن پیشوند دکتر فرهنگ قبل از نام و نام خانوادگی طرف فریب اون شخص رو میخورن بازم معذرت میخوام به خاطره طولانی شدن حرفام

بهترین ها رو براتون آرزو میکنم

در ضمن به هیچ عنوان قصد توهین به کسی رو ندارم فقط دارم میگم حواستون باشه از کی پیروی میکنید

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بعد از یه سلام و احوال پرسی ساده که از طرف پدر جلوه چندان دوستانه و خوشایند نبود شروع کرد به گلایه کردن

خانم این پسر شماست

مادرم با شک و خشم و کمی ترس من رو نگاه کرد
معنی این نگاه رو تنها خودم میفهمیدم و بس این یعنی فاتحت خوندس

بله آقا چطور مگه؟

پدرش خونه نیست؟

رنگ از صورت مادرم پرید

ن نه رفته شهرستان

میدونستم که دروغ میگه بابا رفته بود سر کار یکی دو ساعت دیگه هم سر و کلش پیدا میشد

خانم محترم ما تو یه محل زندگی میکنیم این درسته که پسر شما با دوستاش هر روز خدا بیان در خونه من برای زن و بچم مزاحمت درست کنن

چشمام به اندازه یه پرتغال گرد شد

من چه مزاحمتی درست کرده بودم که خودم خبر نداشتم مادرم شرمنده لب گزید و گفت

روم سیاه این بچه نادونه شما به بزرگی خودتون ببخشید به خدا شرمنده ام خودم باهاش حرف میزنم دیگه مزاحمتی برای شما ایجاد نکنه

این پسر با دوستش روبه روی خونه من از دختر من حرف میزدن این خیلی واسه من سنگینه

بحث داشت بالا میگرفت ولی مادرم با مهربونی ذاتیش سر و ته قضیه رو هم آورد

ببین خواهرم من این دفه تو عالم همسایگی به خاطر شما کوتاه میام ولی قسم به خدا اگه دفه دیگه ای در کار باشه آروم نمیشینم

خیلی ممنون من واقعا شرمنده ام بازم ازتون معذرت میخوام، شما چرا خانم عذرخواهیو یه نفر دیگه باید بکنه که اونم ظاهرا زبونشو مار خورده با اجازه، خدا نگهدار

حیف دستم زیر سنگش بود حیف پدر جلوه بود و صد حیف که بی احترامی به بزرگتر رو یاد من نداده بودن وگرنه جوری جوابشو میدادم که دیگه جرات نکنه جلوی مادرم با من اینجوری حرف بزنه نفس عمیقی کشیدم مادرم چپ چپ و با حرص و غضب نگام کرد

بیا برو تو زلیل مرده سنگ رو یخم کردی آبروم رفت جلو مرده

ولم کن مامان سر جدت حوصله ندارم

آره بایدم حوصله نداشته باشی دیگه زدی به جاده ی بی آبرویی کارت به جایی رسیده که مزاحم زن و بچه مردم میشی

چادرشو در آورد و نشست رو پله های ایوون دستاشو چند بار کوبید رو زانوهاش

وای خدا دیدی چه جوری آبروم رفت دیدی چه بلایی به سرم اومد چند بار هم محکم کوبید رو سینش

ای خدا گفتم این پسره آدم شده عقل اومده تو کلش نگو زده تو خط بی آبرویی نگو بی سر و صدا بی حیایی میکنه

از صدای مراسم سینه زنی که مامان راه انداخته بود ارغوان و ننه بانو از در بیرونی اتاق ننه اومدن حیاط ننه بانو عینکشو روی چشمش گذاشت و گفت چی شده ننه؟

دیگه چی میخواست بشه ننه جان این پسره دریده شده چشمش رو دختر مردم هرز پریده خوب شد باباش نیست وگرنه وسط همین حیاط خونشو میریخت

ارغوان مثل سکته ای ها نگام کرد ننه هم در حالی که سعی داشت خندشو که من نمیدونستم دلیلش چیه کنترل کنه گفت

ولش کن ننه جون این بچه آدم نمیشه

دیگه زیاد از حد تحمل کرده بودم مگه گناهم چی بود من چه بی آبرویی کرده بودم فقط از یه نفر خوشم اومده بود مگه جرمه با عصبانیت داد زدم

ادامه دارد

پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄
پنجره | قسمت یازدهم ◄
پنجره | قسمت دوازدهم ◄
پنجره | قسمت سیزدهم ◄
پنجره | قسمت چهاردهم ◄
پنجره | قسمت پانزدهم ◄
پنجره | قسمت شانزدهم ◄
پنجره | قسمت هفدهم ◄
پنجره | قسمت هجدهم ◄
پنجره | قسمت نوزدهم ◄
پنجره | قسمت بیستم ◄

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
اقدس عظیمی ، خندم گرفت این همه خودمو کشتم واسه فهمیدن این اسم یاد سامان افتادم که اسم مادربزرگش اقدس بود واسش میخوند

اقدس اقدس بریم مشهد مقدس
فردا شبش عقد است پول کباب نقد اس

با خنده اسمشو صدا زدم

اقدس؟

با صدای بلند زدم زیر خنده

اقدس خانم؟

نخیر حواسش نبود رفتم بالا سرش، مشغول جمع کردن خودکار های رنگارنگی بود که روی زمین پخش شده بودن

بالاخره فهمیدم سرش رو بلند کرد و مثل خنگها نگاهم کرد

هااان؟

با انگشت اشاره ام چند ضربه به بالای کتاب زدم

اسمتو میگم اقدس خانم عظیمی انقدر بهم نگفتی تا خودم فهمیدم

کتابو دادم دستش و رومو برگردوندم

اردلان؟

سرجام خشک شدم حس عجیبی به تمام رگهای بدنم جریان پیدا کرد و به قلبم رسید

یه حس خوب مثل بوی خاک بارون خورده، مثل عطر شمعدونی های لب حوض

دلم میخواست دنیا متوقف بشه و من تا ابد تو این حال خوب بمونم

به خاطر تموم حرفهایی که بهت زدم معذرت میخوام و ممنونم که کمکم کردی

درضمن اسمم اقدس نیست این کتاب دوستمه‌

وقتی به خودم اومدم که مثل نسیم از کنارم گذشت و منو تو خلسه گذاشت

قیافم مثل کَره آب شده ریخت مثل لشکر شکست خورده خواستم از کوچه عبور کنم که چشمم به یه برگه گوشه زمین خورد

کور سوی امیدی ته دلم روشن شد با خوشحالی و کنجکاوی کاغذ تا خورده رو از رو زمین برداشتم این دیگه حتما مال خودش بود من همیشه خدا با تک ماده و شهریور هزار جور روش دیگه نمره میگرفتم و درسهامو پاس میکردم ولی الان حالم مثل بچه زرنگی بود که کارنامشو دادن دستش

واسه دیدن نمره هاش ذوق داره چشمامو بستمو با دستهای لرزون و دستپاچه در حالی که نیشم تا پس کلم در رفته بود کاغذ رو باز کردم آب دهنم رو قورت دادم و چشمامو باز کردم نگاهم ایست کرد بالای صفحه روی اسمش جلوه میرانی چند بار اسمشو زمزمه کردم جلوه جلوه نفس عمیقی کشیدم به نظرم بهترین اسم دنیا میومد

ادامه دارد

پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄
پنجره | قسمت ششم ◄
پنجره | قسمت هفتم ◄
پنجره | قسمت هشتم ◄
پنجره | قسمت نهم ◄
پنجره | قسمت دهم ◄
پنجره | قسمت یازدهم ◄
پنجره | قسمت دوازدهم ◄

oOoOoOoOoOoO

معذرت میخوام


معذرت خواهی بَدرد اونی میخوره
که تو خیابون بش میخوری
نه واسه اونی که قلبشو میشکونی :)

o*o*o*o*o*o*o*o

من بازی نکرده باختم


oOoOoOoOoOoO